Wędrująca Boja - to mobilna rzeźba do oznaczania miejsc z historią. Jest to antypomnik otwarty na treści, który może być programowany indywidualnie przez każdego użytkownika do własnych celów.
Boja ma uniwersalne zastosowanie i można ją ustawić niemal wszędzie w przestrzeni publicznej. Jako narzędzie komunikacji tworzy punkty do dyskusji i działa w różnych lokalizacjach, którego przekaz będzie można zmienić w zależności od uwarunkowań.
Wędrująca Boja znajduje się w przestrzeni publicznej od 2005 roku, w różnych kontekstach w Niemczech, Polsce i Szwajcarii.
Na zaproszenie Societätstheater Dresden Wędrująca Boja była w tygodniu pamięci (#wod) z 8.2. do 13 lutego 2021 roku w Dreźnie.
W różnych miejscach w przestrzeni miejskiej Wędrująca Boja tworzyła punkty dyskusyjne na temat rodzaju i tradycji upamiętnienia zbombardowania miasta pod koniec II wojny światowej.
Jako narzędzie komunikacji i znakowania, Wędrująca Boja gromadziła z dołu prywatne historie związane z bombardowaniem miasta 13 lutego 1945 r. - wydarzeniem, które do dziś jest silnie spolaryzowane i politycznie zinstrumentalizowane.
Wszystkie historie, komentarze i opinie można znaleźć tutaj.
Projekt Wędrująca Boja powstał w ramach Biennale Rzeźby (Skulpturbiennale)
w Münsterland w 2005 roku, jego mottem przewodnim było hasło Ukryta historia.
Wędrująca Boja przez prawie pięć lat odbywała tournée po całym regionie Münsterland, i opowiadała najróżniejsze historie.
N.p.: Wędrująca Boja stanęła na tle zniszczonej fabryki – dawnej przędzalni jedwabiu, zaś na ekranie wyświetlał się napis: „To było kiedyś moje miejsce pracy” oraz opowieść kobiety, która przed laty była zatrudniona w tej fabryce, a po jej upadku straciła pracę.
W 2009 roku rozpoczęliśmy duży projekt upamiętniający 20. rocznicę upadku Muru Berlińskiego.
Częścią projektu były wspomnienia różnych osób związane z Murem.
Odtwarzaliśmy ich historie za pomocą Boi, dokładnie w tych miejscach, gdzie faktycznie się wydarzyły. Tym sposobem okrążyliśmy prawie cały dawny Berlin Zachodni. Projekt trwał od 13 sierpnia – tego właśnie dnia w 1961 wzniesiono Mur i zakończył się 9 listopada, w dniu, w którym 28 lat później został zburzony.
Organizatorzy festiwalu chcieli sprawdzić własne działania i dowiedzieć się od mieszkańców, czy w Bełziku jest sztuka i kultura, czy o sztuce należy decydować demokratycznie, czy też potrzebna jest sztuka demokratyczna. Zespół boi Wędrującej Boi przeprowadził wywiady, a ich wyniki upubliczniono za pomocą Boi na rynku.
Festiwal Inwazja Barbarzyńców przy pomocy Wędrującej Boi zwrócił uwagę na niezależną historię wybranych dzielnic Poznania. W tym celu zebrano od mieszkańców prywatne historie. Dwie aktorki przebrane za „szalonych reporterów” wspierały ekipę Wędrującej Boi.
8-tygodniowy projekt we współpracy z Towarzystwem Historycznym w Bazylei (Verein Basler Geschichte).
Udział Boi w kampanii w ramach bezpośredniego systemu demokratycznego Szwajcarii do sfinansowania badań nad historią miasta. Z pomocą Wędrującej Boi muzea i wydziały historyczne Bazylei dostarczyły informacji na temat najnowszych badaniach naukowych w Bazylei. Równocześnie towarzyszenie Stadt.Geschichte.Basel chciało dowiedzieć się od mieszkańców Bazylei, które tematy historii miejskiej są dla nich ważne.
W przestrzeni miejskiej odbywały się rozmowy naukowe, a historyczni „streetworkerzy” zbierali opinie, a boja uderzającymi hasłami odwoływała się do polityki.
Ankieta oraz badanie pomysłów na temat zasobooszczędnej i energetycznej przebudowy miast we współpracy z siecią RaumUmOrdnung i Energieavantgarde Anhalt e.V.
Podczas festiwalu Rypin na Marsie Wędrująca Boja podróżowała a po całym mieście zbierając przekazy na Marsa od mieszkańców, aby wysłać je na Marsa. W 1976 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna zadecydowała, że jeden z kraterów na Czerwonej Planecie będzie nosił nazwę miasta – Rypin.